رستای دنیای ما

یکسال پیش چنین وقتی پر بودم از تو!نگرانی وشادی ،ترس و خوشحالی هردوباهم تو دلم جا کرده بود...یک دورخورشیدی گذشت از اون روز به یاد موندنی ورودت به دنیای ما...حالا که نگاه میکنم میبینم یکسالمون پر بوده از قد کشیدنها... اشک و لبخندها... خواهرانه های یسنا، پدرانه های بابا محمد و مادرانه های من ...هممون با تو بزرگ شدیم شکل گرفتیم... تو یکساله شدی و ما بزرگتر  یکساله شدنت مبارک جان جانان        

دیگه یاد گرفتی چطور تعادلت رو حفظ کنی و راه بری ازین به بعد گامهای زیادی رو باید برداری نازنینم .زمین خوردنهای بسیار در پیش داری و تو از الان یاد میگیری که بعد زمین خوردن روی پای خودت بلند بشی 

دلبرکم!چند روزه در تلاشی که بدون کمک و مستقل راه بری چند قدمی میری ولی هنوز قدمهای محکم برنمیداری . دوتا مروارید بالایی هم بعد از دوهفته بیقراری کامل درومد و یکی دیگه هم تو راه داری. تلاشت برای راه رفتن و ارتباط گرفتن دیدنیه. دونه دونه وسایلای سبد بازیت رو میاری میدی دستم و بعد تحویل میگیری میذاری سر جاش.شمارش معکوس برای روز تولدت شروع شد یک ساله شدنت هیجان داره ....